Terug in het kikkerlandje!

Hallo Nederland! Back on Netherlandic soil, zoals mijn hostdad dat dan zegt.
Alweer bijna 2 maanden thuis en het voelt GREAT. Ik was eerst niet van plan om dit te gaan updaten want ik zag de meeste van jullie wel in real life maar het is wel een mooie afsluiter. Mijn laatste 2 maanden waren echt super. Ik heb zo’n Amerikaans prom gehad, dat was in een zaaltje die ze hadden gehuurd. We gingen daar heen in een dikke Hummer want die was van een familie lid van een vriendin van mij. Iedereen was in zulke mooie jurken en pakken *insert ‘’in love’’ emoji here*. Op dat moment dacht ik ook echt van JA nu lus ik wel een radlertje. Is dat even jammer dat ik nog geen 21 ben. Nou, dan maar punch. Na prom hadden we afterprom en dat was op school. Dat ging door tot 5 uur ’s nachts. We gingen dodgeball spelen. Wij hadden een meidengroep en onze naam was ‘all dodge, no balls’. Natuurlijk waren we vet goed maar we hadden niet gewonnen. Er kwamen ook 2 comedians en de gymzaal was vol met attributen zoals springkussens, klimtoestel etc.

Met senior skipday gingen we als alle seniors spijbelen en naar Skyzone (indoor plek met trampolines) in Saint Louis, Missouri. We hielden allemaal die datum geheim zodat er op school ineens heel veel mensen missen.
Toen track was afgelopen liep alles eigenlijk in de 5e versnelling. De bucketlist kwam voor de dag en mijn gastgezin en vrienden hielpen mij mee om zoveel mogelijk dingen af te vinken.
Amerikaanse diplomering? CHECK! Hoedje in de lucht gegooid met klasgenoten? CHECK! MAN wat was dat mooi! We hadden er ook een practice voor gehad want we moesten op een bepaalde manier binnenlopen, vet strak allemaal. Ik ben ook nog naar een andere school geweest die graduation had. Vet leuk is dat om te zien (:

Het optellen en aftrekken van 7 gaat me nu ook wel goed af. Op een gegeven moment kreeg ik een berichtje van Martijn dat hij, Nicole, papa en mama onderweg waren toen het bij mij ongeveer half 11 ‘savonds was en een dag later waren ze bij me. Hoe ze aan kwamen rijden, de eerste keer dat ik ze weer zag staat op mijn netvlies gebrand. Het voelde alsof alles perfect was op dat moment. Ik ben zo blij dat ik hun mijn familie/vrienden heb kunnen laten ontmoeten en laten zien waar ik mijn geweldige jaar heb doorgebracht. Ze hebben me ook zien graduaten! Ik dacht elke keer van, nog 1 week en dan komen ze, nog 4 dagen maar als mensen mij vroegen of ik er zin in had zei ik : ja tuurlijk! Maar het geeft me wel een bittersweet gevoel. Superleuk dat ze komen maar dat betekent wel dat mijn tijd in Amerika er eigenlijk op zit.

Ik ben daar dus graduated en ben bij graduationfeestjes geweest en heb Martijn&Nicole meegenomen. Ook ging ik met Lily naar alle feestjes toe. Ik had ook mijn eigen feest, het was een goodbye en een graduationparty tegelijk zegmaar. Ik wist dat als ze weer naar huis gingen, dat ik ze niet meer zou zien want 2 dagen later ging ik naar Ohio naar mijn familie. Last minute heb ik nog met vrienden wat leuks gedaan natuurlijk maar het was erg lastig om doei te zeggen tegen hun. Hulp kreeg ik ook bij het inpakken van ze, loif. Er zijn veel tranen gevallen van verdriet, maar vooral van geluk. Ik was er helemaal niet klaar voor om terug te gaan en het was waarschijnlijk het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan.

In Ohio zag ik dus, alweer, mijn tante, oom en mijn neef :) nog nooit in zo’n korte tijd 2x bij hun geweest haha. Even lekker omschakelen naar het Nederlands wat vrij lastig was, not gonna lie. Onze volgende stop was Chicago, Illinois. My fam even de highlights laten zien en de volgende dag stonden we op het vliegveld. Toen was ik klaar om weer terug te gaan. Ik had van iedereen afscheid genomen, ik was ready om mijn vrienden en familie weer te zien! Ik had brieven bij me die ik in het vliegtuig moest lezen. Het waren ook de langste 9 uren van mijn leven haha.
Vanaf schiphol zag je mij in de auto zovan : haha fietspaden, haha fietsers, scooters, rare vrachtwagens, kleine auto’s. Puur genieten deed ik daar. Ik bestel ook een keer een drankje hoor ; meteen 2,50 dokken voor misschien 2 slokjes en ook nog geen free refill. Ik dacht JAHOOR we zijn weer in Nederland!

Ik kwam de inrit oprijden toen er vriendinnen op me te wachten stonden. Mooier welkom kun je niet krijgen en ik was zoooo blij om hun weer te zien, in real life! Ondertussen ben ik weer back to basics. Werken is er een van en jullie hebben dan ook waarschijnlijk wel door waarvoor ik aan het werk ben (;

Mijn Nederlands is inmiddels weer wat vloeiender geworden en mijn Amerikaanse habits heb ik ook meteen maar even omgeschakeld naar Nederlandse. Soms kan ik niet op het Nederlandse woord komen dus als jullie me na zien denken, help me out pls. Nu ik thuis ben mis ik Amerika like crazy, maar ik ga zeker een keer terug! Wanneer weet ik niet maar dat hoeft ook nog niet. Eerst maar weer op Nederland focussen.

Ik heb heel erg geluk gehad met mijn gastgezin maar ook mijn eigen ouders want ik weet dat niet iedere ouder ‘ja regel het maar’ zal zeggen tegen de vraag : hey wat vinden jullie ervan als ik een jaar naar Amerika ga? Wat ook letterlijk mijn vraag was toen ik de woonkamer binnenliep, en wat ook letterlijk het antwoord was van m’n vader.

Mijn gastgezin was geweldig, ze hebben me zoveel mogelijk laten zien van Amerika en me overal naar toe gebracht. Ik zeg makkelijk dat het mijn Amerikaanse ouders zijn en dat het mijn 2e thuis is. De tijd die ik doorgebracht heb in de Verenigde Staten zal ik nooit meer vergeten. Het was het tofste wat ik ooit heb gedaan en als ik het weer zou kunnen doen had ik het zonder twijfel gedaan.

Dank jullie wel voor al jullie steun. Whatsappjes/mailtjes/facebookmessages ontving in met een lach op mijn gezicht! :)

Mij zou je niet zo gauw weg zien rennen daar, alleen als ik anders mijn vlucht mis. Want let’s be real, die zijn te duur om te missen.

Heel veel Hollandse groetjes!
Linda